Modlitwa Pańska czyli "Ojcze nasz" jest wyjątkowa przede wszystkim dlatego, że podyktował nam ją sam Pan Jezus. Ale jest w niej coś jeszcze, co zazwyczaj nam umyka. To 7 najważniejszych próśb do Boga, które zapewnią nam szczęście.
Oto pełna treść modlitwy "Ojcze nasz":
"Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen.
Modlitwa doskonała
O modlitwie „Ojcze nasz” mówimy, że jest to modlitwa Pańska. Nauczył nas jej bowiem sam Pan Jezus na prośbę swoich uczniów.
Przytoczmy stosowny fragment Ewangelii: Gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył ją, rzekł jeden z uczniów do Niego: <<Panie, naucz nas modlić się, jak i Jan nauczył swoich uczniów>>" (Łk 11, 1). To właśnie do odpowiedz na tę prośbę, Pan Jezus podyktował nam modlitwę "Ojcze nasz".
Zapewne nieczęsto sobie to uświadamiamy, ale jest to modlitwa, którą modlił się sam Pan Jezus, zatem jej treść jest absolutnie wyjątkowa.
Z czego dokładnie składa się modlitwa „Ojcze nasz”? Otwiera ją, rzecz jasna, wezwanie do Boga Ojca. To dosłownie pierwsze słowa modlitwy: „Ojcze nasz, któryś jest w niebie…”. Po nich następuje już siedem próśb.
Ojcze nasz, któryś jest w niebie...
Warto zaznaczyć, że sama modlitwa Pańska jest także modlitwą liturgii Kościoła, wszak wszyscy katolicy odmawiają ją w trakcie Mszy Świętej.
Samo wezwanie "Ojcze nasz", czyli nazwanie Boga Ojcem jest możliwe dzięki Wcieleniu Syna, który objawił nam Ojca. Jest to też forma adoracji Boga - nazywając Go "ojcem" oddajemy mu odpowiednią chwałę.
Z kolei zwrot "któryś jest w niebie" ma wyrażać naszą tęsknotę do życia wiecznego i pochwałę majestatu Boga.
Bóg Ojciec mówi do ciebie
Codzienne rozważania przygotowane przez polską pustelnicę przypominają, że Bóg zawsze jest blisko każdego z nas, we wszystkich doświadczeniach naszego życia. Wsłuchuj się w słowa Ojca i otwórz serce na prawdziwe spotkanie z Bogiem!
Siedem próśb w modlitwie "Ojcze nasz"
Prośby w modlitwie Pańskiej dzielą się na dwie części: pierwsze trzy odnoszą się do Ojca, kolejne cztery to już ofiarowanie naszych oczekiwań miłosiernemu Bogu. Przyjrzyjmy się im zatem po krótce.
- Pierwszą prośbą jest zwrot "Święć się imię twoje". Prośbę tę należy rozumieć dwojako: uznanie świętości Boga, ale też deklaracja tego, że to Bóg uświęca, czyli czyni nas świętymi. Jest to zatem wyrażenie pragnienia także naszej świętości przed Jego obliczem.
- "Przyjdź Królestwo Twoje". To wołanie "przyjdź Panie Jezu", czyli prośba o ponowne przyjście Chrystusa i urzeczywistnienie się Jego królowania tutaj, na ziemi. Oczywiście nasze pragnienie, by Pan Jezus przyszedł na świat drugi raz, nie zwalnia nas w żaden sposób od obowiązku wpływania na społeczeństwo i kulturę tak, by służyć sprawiedliwości i pokojowi.
- "Bądź wola Twoja, jako w Niebie tak i na ziemi". To wezwanie o urzeczywistnienie się Bożej woli w naszym życiu. Najprościej mówiąc jest to wezwanie do tego, by pragnienie Chrystusa o zbawieniu ludzi stało się rzeczywistością. Bo przecież taka w istocie jest wola Boga. Natomiast jest w tym wezwaniu coś jeszcze: nasza gotowość do spełniania Bożej woli, nawet wówczas, gdy nie jest ona zgodna z naszymi indywidualnymi pragnieniami.
- "Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj". Prośba ta ma dwa wymiary. Po pierwsze, ten najbardziej prozaiczny: modlimy się o to, by Pan Bóg uwolnił nas od trosk o dobra niezbędne nam do życia. Ich pragnienie nie jest przecież niczym złym. To właściwość naszej ludzkiej kondycji. Potrzebujemy jedzenia, picia, dachu nad głową, ale też opieki medycznej itd. W tym wezwaniu pojawia się prośba o wszystko to, co konieczne do życia. Po drugie, to również prośba o "pokarm wieczny" czyli "Chleb Życia" a zatem Eucharystię. Jak wiadomo, nie samym chlebem żyje człowiek, wszak do szczęścia wiecznego potrzebujemy czegoś więcej niż dóbr materialnych.
- "Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom". To dość zadziwiająca prośba, wszak nie tylko prosimy tutaj o przebaczenie naszych grzechów, lecz wiążemy je z naszą postawą wobec innych. Odwołujemy się zatem do Bożego Miłosierdzia, uznając naszą grzeszność, ale równocześnie deklarujemy gotowość naśladowania Chrystusa w Jego przebaczeniu. Chcemy być zatem miłosierni tak, jak Ojciec jest miłosierny wobec nas.
- "Nie wódź nas na pokuszenie". Słowa te w absurdalny sposób stały się nie tak dawno źródłem kontrowersji. Postulowano nawet w związku z tym... zmianę słów modlitwy Pańskiej. Niesłusznie, wszak są one całkowicie jasne dla każdego, kto żyje wartościami chrześcijańskimi i wie, w co wierzy. Jest oczywiste, że Bóg nikogo nie kusi, ale dopuszcza pokusy w naszym życiu, wszak wie, że możemy okazać mu miłość jedynie w wolności. Gdyby nie było zła, nie moglibyśmy wybierać dobra. W tej prośbie wyznajemy Bogu swoją słabość - jesteśmy świadomi grzeszności i tego, że ulegamy pokusie - i prosimy, by chronił nas przed upadkiem i grzechem.
- "Ale nas zbaw ode złego". Istotę tej prośby wyrażają słowa modlitwy Pana Jezusa: "Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od Złego" (J 17, 15). Nasza prośba w modlitwie "Ojcze nasz" związana jest w pewnej mierze z wezwaniem szóstym. Prosimy Ojca, by uchronił nas od złego, czyli uwolnił od grzechu. Ten grzech związany jest, co oczywiste, z działaniem osobowego zła, czyli szatana. Nie mówimy zatem o jakiejś abstrakcji, lecz rzeczywistości duchowej, która faktycznie istnieje. Zanosząc prośbę do Boga o uwolnienie od zła, prosimy również, by uwolniona została cała wspólnota Kościoła od przeszłego, teraźniejszego i przyszłego zła. Ofiarujemy zatem Bogu niedolę tego świata i prosimy o dar pokoju w oczekiwaniu na ponowne przyjście Chrystusa.
