„To nabożeństwo jest ostatnim wysiłkiem mojej miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w tych ostatnich czasach…” – mówił Jezus do św. Małgorzaty Marii Alacoque.
Dlaczego obchodzimy uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa i kto wymyślił świętowanie w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała? Okazuje się, że propozycja przyszła prawie 350 lat temu. Nie złożył jej Kościołowi ani papież, ani żaden świątobliwy mnich, czy mniszka, ale sam Jezus. Ten, którego Serce jest wypełnione żarem miłości.
Wymiana serc
Wszystko zaczęło się 27 grudnia 1673 r. Młoda zakonnica – ma wtedy 26 lat, a stażu zakonnego zaledwie dwa – Małgorzata Maria Alacoque, we francuskim klasztorze wizytek w Paray-le-Monial, widzi Jezusa. A Ten, jakby nigdy nic, pokazuje jej otwartą pierś a w niej Serce pałające wielką miłością do ludzi!
W symbolicznym geście bierze serce Małgorzaty Marii i wkłada je do swojego, a następnie oddaje je, ale już wypełnione płomieniem miłości zaczerpniętym z Jego Serca… Rozmawiają. A właściwie On mówi, i jego Serce, od którego Małgorzata nie potrafi oderwać oczu.
„Zobaczyłam Jego Serce, to Serce, które wszystkich ogarnia miłością i samo jest godne wszelkiej miłości” – zapisała później w „Pamiętniku duchowym”.
Święto Serca
Objawienia powtarzają się, Chrystus przychodzi w sprawie swojego Serca aż cztery razy. „Moje Boskie Serce goreje tak wielką miłością ku ludziom, a zwłaszcza ku tobie, że nie może już powstrzymać w sobie płomieni tej gorącej miłości. Musi je rozlać za twoim pośrednictwem i ukazać się ludziom, by ich ubogacić drogocennymi skarbami, które ci odsłaniam, a które zawierają łaski uświęcające i zbawienne, konieczne, by ich wydobyć z przepaści zatracenia…” – mówi do Małgorzaty.
W ostatnim objawieniu z 16 czerwca 1675 r., Jezus mówi Małgorzacie o bezmiarze łask płynących z Jego Serca i o tym, jak bolesna jest dla Niego ludzka wzgarda, obojętność i zapomnienie. Prosi ją, by zechciała Go pocieszyć i zadośćuczynić doznawanej pogardy. „(…) żądam, żeby pierwszy piątek po Oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto na uczczenie mojego Serca. (...) W zamian za to obiecuję, że Serce moje wyleje hojne łaski na tych wszystkich, którzy w ten sposób Sercu Memu oddadzą cześć lub przyczynią się do jej rozszerzenia...” – mówi Jezus.
>> Zobacz najpiękniejsze książki o sercu Jezusa <<
Serce Boga – schron przed złem
„Ukaż im Moją miłość pod postacią widzialnego Serca. Niech obraz Mego Serca zostanie wystawiony na widok publiczny, tak, ażeby każdy mógł Je zobaczyć. Nie ma innego znaku, który mógłby wzruszyć nieczułe ludzkie serca. Jeśli widok Mego zranionego Serca, pełnego miłości do was, nie zawróci was ze złych dróg, nie ma dla was ratunku! (...) Obiecuję ci, że obraz Mego Serca wszędzie tam, gdzie będzie czczony, stanie się niewyczerpanym źródłem wszelkiego błogosławieństwa. Na dowód Mojej miłości będzie on dla was ucieczką w każdej trosce i niebezpieczeństwie i da wam bezpieczne schronienie w godzinie waszej śmierci.
Kto zwróci się do Mego Serca, znajdzie pomoc i ukojenie…” – mówi Jezus w grudniu 1673 r. w Paray-le-Monial.
Obietnice Boga
W trakcie czterech objawień przekazuje siostrze Małgorzacie Marii przyrzeczenia skierowane do czcicieli Jego Serca. Zakonnica opisała je w listach, a po jej śmierci wszystkie informacje zebrano w słynne na cały świat dwanaście obietnic Jezusa.
Oto one:
1.Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie.
2.Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach.
3.Będę ich pocieszał we wszystkich ich strapieniach.
4.Będę ich bezpieczną ucieczką za życia, a szczególnie przy śmierci.
5.Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia.
6.Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia.
7.Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
8.Dusze gorliwe dojdą szybko do wysokiej doskonałości.
9.Błogosławić będę domy, w których obraz mego Serca będzie umieszczony i czczony.
10.Kapłanom dam moc kruszenia serc najzatwardzialszych.
11.Imiona tych, co rozszerzać będą to nabożeństwo, będą zapisane w mym Sercu i na zawsze w Nim pozostaną.
12.Przyrzekam w nadmiarze miłosierdzia Serca mojego, że wszechmocna miłość moja udzieli tym wszystkim, którzy komunikować będą w pierwsze piątki przez dziewięć miesięcy z rzędu, łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski mojej ani bez sakramentów i że Serce moje stanie się dla nich bezpieczną ucieczką w godzinę śmierci.
Agnieszka Bugała – dziennikarka i autorka m.in. książki "Ulmowie. Sprawiedliwi i błogosławieni"
